Canzone di Marotta Amalfitana per fra' Guittone d'Arezzo

Manco bonnì dicette a Sser Limone
ca fuje ll’ammore d’ ’e pazzielle meje:
nennella pure ê notte 'o sonnaje,
mo nun me fa manco cumpassione.
Pecché i’ auti frutte aggio magnato,
doce n'ora, e mmo amare assaje,
tanto ca ’e tutte ’e ccose me scurdaje
e ddint’ê vvene ’o sango è ntussecato.

Negra mene! Jastemmarria ’o juorno
ca ’e vierze vuoste sentette cantà,
e ’o core mio chesto nun ’o ppo ffa’,
lle pare ’e jastemmà ’o Pataterno.
Pe vvuje primm’ ’e subbeto sciurette,
e ppure sape ca nun ve po gguardà:
’a sdamma cchiù bbella, Donna Puvertà,
dint’a ’o lietto ’e sposa ve stregnette.

Nun penzate malamente, pe ppietà!
Cheste nun so’ pparole ’e ggelusia:
chella ca chiammate Segnora mia,
sola dint’a ’o munno ve po mmeretà.
Si nun tenìveve nisciuna ’a servì,
pure si fuste annanz’â mana mia,
v’ ’o ggiuro, Ser Guittò, accussì ssia,
primma ’e ve tuccà priarría ’e murì.

Tanto cchiù àuto vuje site ’e me
ca ll’agguila, ca vede ’o sole nfaccia;
e i’ songo ’a maruzza ca d’ê vvrecce
ve guarda, e ’o sole lle pare ’e vedé.
E ’sto core me dice: “Statte accorta!
Tiene mente a cchella ca, i’ ’o ssaccio,
pe fforza vulette vedé ’a faccia
’e Ggiove, e dda ’a luce cadette morta!”

Ah, si ’sta terra ve chiammasse Santo!
Ve putarría prià a ttutte ll’ore,
e ssi ve desse int’ê mmane ’stu core,
’e ve nchiaccà nun tenarría schianto.
Ma ’a Segnora vosta accussì non vo’:
essa vo’ c’aggi’ ’a murì ’e dulore
pecché cu’ ’o sacrifizzio mio d’ammore
ve vulesse fa’ cchiù bbello ancora ’e mo.

E ttanno, ammènne, dico pur’io:
ll’ammore mio dint’ô core nzerro,
e cchesta croce, ca a mme m’atterra,
a vvuje ha dda purtà nzino a Ddio.
Nun ve cerco niente, manco ’e ve parlà,
pure si co ’st’arma aggi’ ’a fa’ ’a guerra:
sempe ve po ccadé nu grano nterra,
autro nun addimanno ca d’ ’o piglià.

’O nomme nun ll’aggiate maje ’a sapé
’e chesta Amalfitana puverella
ca mo ve canta ’sti quatto verzulle
e nzieme ê llacreme nun s’ ’e ppo ttené.
I’ a Ddonna Puvertà ’e metto nzino:
essa ha dda ricamà na vesta bbella
ca cchiù llucente v’ha dda fa’ d’ ’a stella
ca purtaje ’e Magge a Ggiesù Bbammino.